burmaq

burmaq
глаг.
1. закручивать, закрутить. Bığını burmaq закручивать усы, vinti burmaq закручивать винт, qolunu burmaq закрутить руку
2. завивать, завить. Saçını burmaq завить волосы
3. поворачивать, повернуть. Maşını sağa burmaq поворачивать машину вправо
4. только в 3-м лице: крутит, болит (о внутренних органах). Qarnı burur крутит в животе
5. nəyi кастрировать, выхолащивать, выхолостить (животных)
◊ boynunu burub oturmaq сидеть, имея жалкий вид; ağzını burmaq выражать недовольство; qulağını burmaq kimin уши драть кому-л., сильно поругать, чтобы отучить от чего-л.

Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. . 2006.

Игры ⚽ Нужна курсовая?

Смотреть что такое "burmaq" в других словарях:

  • burmaq — f. 1. Düz şeyi buruq hala salmaq, qıvrım etmək. Saçı burmaq. // Eşmək. Bığlarını burmaq. İpi burmaq. 2. Dala qatlayıb çevirmək, qanırmaq. Qolunu burmaq. – Gədələr Qədim dayının qollarını burdular. S. R.. 3. Vintləmək, dolandırıb yerinə geydirmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • burdurmaq — «Burmaq»dan icb …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • piç — is. <fars.> Vint. Piçlə bağlamaq. ◊ Piçini burmaq – əl ayağını yığışdırmaq, özbaşınalığına son qoymaq. Uşağın piçini burmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qaηırmax — (Çənbərək, Gədəbəy, Qazax, Tovuz) burmaq. – Meytixan qoyunun arsalasını qaηırdı qırdı (Qazax); – Qolumu qaηırma, ağre:y (Gədəbəy) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qaηırtaxlamax — (Çənbərək) burmaq. – İsmeyil onun qolun qaηırtaxladı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • qantarmax — (Şəki) burmaq. – Qolumu elə qantardı, az qala sımmışdı …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • lavaşa — I (Ağdam, Gəncə, Qubadlı, Salyan, Zəngilan) bax lavaş. – Alınça lavaşası çox turş olur (Gəncə); – Bir az lavaşa ver, atın yarasına çəkim (Qubadlı); – Nənəm lavaşa çıxardır (Zəngilan) II (Gəncə, Qubadlı, Ordubad) 1. nallanarkən atın üst dodağını… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • tağalandırmax — (Qazax) bükmək, burmaq. – Camış quyruğunu tağalandırer …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • toylamax — I (Qazax, Şəmkir, Tovuz) eşmək, burmaq. – Bir bu ipi tut, toyluyax (Qazax) II (Qazax, Şəmkir, Tovuz) azacıq qovurmaq; yüngülvarı qovurmaq. – Əti biraz toyla, yoxsa qalıf xarav olar (Qazax) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • üşələməğ — I (Salyan) yemək. – Toyda başda otırıb üşəleyirdi II (Əli Bayramlı, İmişli) iki sapı birlikdə burmaq <cəhrədə>. – Əvvəl əyirirsən, dönüb üşəli:rsən (İmişli) …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • ağız — 1. is. 1. İnsan və heyvanların üzlərinin alt tərəfində, alt və üst çənələri arasında yerləşən, yeyib içməyə və səs çıxarmağa məxsus üzv. Ağzını yaxalamaq. Ağzı ilə nəfəs almaq. Ağzı acı dadmaq. Dişsiz ağız. Ağız boşluğu. Ağız suyu – insan və… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti


Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»